Het is zo druk op straat! O, wat is het druk op straat. Ja, zegt moeder, nu moeten alle mensen inkopen doen. Ze kopen suiker. En meel en bloem. En rozijnen. Voor de oliebollen, zegt Jip. Want maandag is het oudejaar. En dan eten wij oliebollen, zegt Jip. En wij ook, zegt Janneke. Kom, zegt moeder. Ik ga nog wat appeltjes kopen. Hier, in de groentewinkel. Ze gaan naar binnen. En moeder koopt mooie rode appeltjes. En Jip krijgt een snoepje. En Janneke krijgt ook een snoepje. Jullie snoepen veel te veel, zegt moeder. Je hebt de hele kerstboom ook al kaal gesnoept. En overal krijg je een snoepje. Jullie worden er nog ziek van. Maar Jip en Janneke vinden het fijn. En dan gaan ze naar huis. Hier, zegt moeder. Hier heb je allebei een schoon doekje. Nu mag je de appeltjes oppoetsen. Maak ze maar heel mooi. En Jip en Janneke gaan appeltjes poetsen. Ze poetsen en ze poetsen. En de appeltjes worden zo mooi. Aan de ene kant geel. En aan de andere kant rood. En prachtig glimmend. Kijk, zegt Janneke. Zo'n appel kocht Sneeuwwitje van de boze koopvrouw. De gele kant was niet vergif. En de rode kant was wel vergif. Ja, zegt Jip. En als moeder binnenkomt zegt ze: Jullie mogen er ieder een opeten. Jip begint te eten. Maar hij eet alleen van de gele kant. Hij eet niet van de rode kant. Dat is vergif, zegt hij. Malle jongen, zegt moeder. Dat was toch aleen in het sprookje. Eet de appel maar helemaal. Dat doet Jip. En Janneke doet het ook. En dan zijn er twee klokhuisjes over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten