spook nijntje

Mag ik voor spook gaan spelenvroeg Nijntje op een dagen moeder vond het goed, ze zei:ja lieve Nijn, dat magik zal je erbij helpenik heb het meer gedaanhier heb ik een oud lakenblijf jij maar rustig staanen moeder nam het lakenen hing het over Nijnen Nijn begon toen echt aleen beetje spook te zijntwee gaten knipte moedertwee gaten, met een schaartoen kon het spook ook kijkentoen was het spook ook klaarwat ben ik eng, zei Nijntjeweet jij wat ik nu doeik sluip nu heel, heel zachtjesnaar mijn vriendinnen toewat schrokken haar vriendinnenzij riepen: help een spookik vind het eng, riep Willemijnik ook, riep Aag, ik ooken weg rende toen Aagjeen weg ook Willemijnom maar zo ver zij kondenweg van dat spook te zijnmaar weet je wie ook wegliepja, lieve tante Trijnzij ging er als een haas vandoorwat jammer nou, dacht Nijnik wou net naar haar toegaannaar lieve tante Trijnmaar nu loopt tante ook al weer wegik wil geen spook meer zijnen weg trok zij het lakenzij was weer Nijntje Pluis’t is onze Nijn, riep tante Trijnwe kunnen weer naar huiswat was jij eng, zei Aagjeheel eng, zei Willemijndat vond ik ook, zei tante Trijnmaar wel heel goed hoor Nijnen ’s avonds thuis vroeg moederhoe ging het spoken zegen Nijntje zei: het ging heel goedwant iedereen liep weg